نشست هم‌اندیشی نمایشگاه فرش ماشینی تهران، نباید این صنعت قربانی تصمیمات شخصی شود!
نشستی با حضور فعالان صنعت فرش، تولیدکنندگان، و برگزارکنندگان نمایشگاه بین‌المللی فرش ماشینی تهران و شورای سیاست‌گذاری نمایشگاه، برگزار شد.
این نشست با هدف بررسی چالش‌ها و ارائه راهکارهایی برای بهبود برگزاری نمایشگاه در حوزه فرش ماشینی تشکیل شد و مسائل متعددی از جمله زمان‌بندی، فضای نمایشگاهی، تبلیغات بین‌المللی و مدیریت پرسنل مورد بحث قرار گرفت.
داوود کاشفی، از برگزارکنندگان نمایشگاه، ضمن تشکر از تلاش‌های شورای سیاست‌گذاری و فعالان صنعت، به محدودیت‌های موجود اشاره کرد. کاشفی، به افزایش هزینه‌های واگذاری سالن‌ها به دلیل تغییرات اقتصادی اشاره کرد و اظهار داشت:
«هزینه‌های نمایشگاهی به خزانه بانک مرکزی واریز می‌شود و ما در تصمیم‌گیری‌ها دخالتی نداریم. با این حال، تلاش‌هایی برای بازگرداندن سالن‌های بیشتر و افزایش ساعت کاری نمایشگاه در جریان است.»
وی افزود که محدودیت‌های شورای تأمین استان تهران، ساعت کاری نمایشگاه را به ۸ صبح تا ۳ بعدازظهر محدود کرده است، اما پیگیری‌هایی برای تمدید آن تا ساعت ۶ عصر در حال انجام است.
وی اظهار داشت که نمایشگاه تهران با وجود پتانسیل بالا، به دلیل تحریم‌ها و مشکلات سیاسی، در جذب مشتریان خارجی با چالش مواجه است. سال گذشته تنها چند شرکت از چین، هند و ترکیه حضور داشتند که به دلیل تنش‌های سیاسی، بسیاری از رزروها لغو شد. همچنین، کمبود فضای نمایشگاهی (۳۰ هزار متر نیاز در مقابل ۲۶ هزار متر سال گذشته) و محدودیت ارتفاع سالن‌ها، امکان ارائه محصولات به‌صورت بهینه را کاهش داده است.
یکی از موضوعات بحث‌برانگیز، زمان برگزاری نمایشگاه بود. برخی شرکت‌کنندگان معتقد بودند که مهرماه به دلیل نزدیکی به نمایشگاه‌های بین‌المللی مانند دموتکس استانبول، زمان مناسبی نیست. آنها پیشنهاد کردند نمایشگاه به اردیبهشت یا خرداد منتقل شود تا با فصل خرید مشتریان خارجی هماهنگ باشد. آقای تولایی در این باره توضیح داد:
«نظرسنجی سال گذشته نشان داد ۸۰ درصد شرکت‌کنندگان با مهرماه موافق بودند، اما برای جذب مشتریان خارجی، باید تبلیغات مؤثرتری انجام دهیم.»
وی همچنین به تلاش برای هماهنگی با نیروی انتظامی و شورای تأمین برای افزایش ساعت کاری اشاره کرد و افزود که نامه‌نگاری‌هایی برای تمدید ساعت تا ۶ عصر انجام شده، اما هنوز نتیجه قطعی حاصل نشده است.
کمبود تبلیغات بین‌المللی یکی از انتقادات اصلی بود. فعالان صنعت تأکید کردند که نمایشگاه تهران در مقایسه با رقبایی مانند ترکیه، از نظر اطلاع‌رسانی جهانی ضعف دارد. یکی از شرکت‌کنندگان اظهار داشت:
«نمایشگاه تهران هنوز در سطح جهانی شناخته‌شده نیست. باید از ظرفیت‌های فضای مجازی و تبلیغات هدفمند برای دعوت از مشتریان خارجی استفاده کنیم.»
داوود کاشفی اعلام کرد که اقداماتی مانند تأمین هزینه اقامت و ترانسفر برای مشتریان خارجی انجام شده، اما مسائل سیاسی و تحریم‌ها مانع حضور گسترده آنها شده است.
مشکلات اجرایی از جمله رفتار نامناسب پرسنل، محدودیت‌های زمانی، و سرقت در غرفه‌ها از دیگر موضوعات مطرح‌شده بود.رمضان‌زاده از رفتار نامناسب برخی پرسنل نمایشگاهی، مانند خاموش کردن لامپ‌ها در ساعت ۱۵ و درگیری‌های فیزیکی، انتقاد کرد و خواستار مدیریت بهتر شد. وی همچنین به سیستم امتیازدهی برای تخصیص غرفه‌ها معترض بود و پیشنهاد بازنگری در معیارها با تأکید بر صادرات را مطرح کرد. او با اشاره به تجربه موفق ترکیه، پیشنهاد داد برندهای بزرگ در سالن‌های مختلف توزیع شوند تا بازدیدکنندگان بیشتری جذب شوند.
کاشفی در پاسخ، این مسائل را به مدیریت حراست نمایشگاه نسبت داد و قول داد که در جلسات بعدی با معاون نمایشگاه مطرح شود.
همچنین، سیستم امتیازدهی برای تخصیص غرفه‌ها مورد انتقاد قرار گرفت. برخی فعالان معتقد بودند که معیارهایی مانند تعداد پرسنل یا ارائه آمار در سایت بهینه‌یاب، وزن مناسبی ندارند و باید بازنگری شوند. پیشنهاد شد که امتیازات صادراتی تقویت شود تا شرکت‌های فعال در صادرات تشویق شوند.
با توجه به رکود بازار داخلی، صادرات به‌عنوان راه نجات صنعت فرش ماشینی مورد تأکید قرار گرفت. فعالان خواستار دعوت هدفمند از تجار خارجی و ایجاد بانک اطلاعاتی برای مشتریان شدند. آقای کاشفی اعلام کرد:
«ما بانک اطلاعاتی داریم و بخشی از هزینه‌های دعوت از مشتریان خارجی را تأمین می‌کنیم. اما شرایط سیاسی کشور و تحریم‌ها چالش‌هایی ایجاد کرده است.»
وی افزود که با بهبود شرایط سیاسی و رفع برخی محدودیت‌ها، امکان جذب مشتریان از خاورمیانه و آسیای میانه وجود دارد.
فرهی نمایشگاه تهران را به دلیل تحریم‌ها، عمدتاً داخلی یا منطقه‌ای توصیف کرد و خواستار اتحاد ۳۰ تا ۴۰ نفره از فعالان صنعت برای مذاکره با مسئولین وزرات صمت و مدیریت نمایشگاه شد. وی همچنین به مشکلات دسترسی مشتریان خارجی، از جمله مسائل ویزا و پرواز، اشاره کرد.
سجادی بر لزوم تأمین امنیت غرفه‌ها با حفاظت فیزیکی تأکید کرد و خواستار مشارکت فعال‌تر تشکل‌ها در شورای سیاست‌گذاری شد. وی صنعت فرش را «افتخار ملی» خواند و گفت: «نباید این صنعت قربانی تصمیمات شخصی شود.»
دیاری نیز بر اهمیت استفاده از فضای مجازی برای تبلیغات و جذب مشتریان خارجی تأکید کرد و خواستار تحول در این حوزه شد.
پیشنهادات مطرح شده در این نشست به طور کلی برای بهبود نمایشگاه تهران در حوزه های زیر مطرح بود:
افزایش ساعت کاری: پیگیری برای تمدید ساعت نمایشگاه تا ۶ عصر با هماهنگی شورای تأمین.
بهبود تبلیغات: استفاده از فضای مجازی، بانک اطلاعاتی، و تبلیغات هدفمند برای جذب مشتریان خارجی.
بازنگری تخصیص غرفه‌ها و امتیازبندی: پیشنهاد توزیع برندهای بزرگ در سالن‌های مختلف و کاهش متراژ غرفه‌ها برای مشارکت بیشتر شرکت‌ها.
تشکیل جلسات منظم: افزایش هماهنگی با تشکل‌ها و حضور پررنگ‌تر فعالان صنعت برای حل اختلافات.
استفاده از تجربیات جهانی: الگوبرداری از نمایشگاه‌های موفقی مانند دموتکس برای بهبود چیدمان غرفه‌ها و جذب بازدیدکنندگان.
در پایان، محمود تولایی با تشکر از حضور فعالان صنعت، بر لزوم همگرایی و همکاری جمعی تأکید کرد و گفت: «اگر با هم باشیم و با یک جمع ۳۰ تا ۴۰ نفره از بزرگان صنعت پای کار بیاییم و در جلسه با معاون وزیر شرکت کنیم، می‌توانیم نمایشگاه تهران را به یک رویداد بین‌المللی واقعی تبدیل کنیم.»
این نشست نشان‌دهنده عزم جدی فعالان صنعت فرش برای رفع موانع و ارتقای جایگاه نمایشگاه بین‌المللی تهران بود. با وجود چالش‌هایی مانند تحریم‌ها، کمبود فضا، و مشکلات مدیریتی، پیشنهادات مطرح‌شده و قول پیگیری برگزارکنندگان، نویدبخش بهبود شرایط در آینده است. فعالان صنعت با تأکید بر اتحاد و همکاری، امیدوارند با استفاده از تجربیات بین‌المللی و تقویت زیرساخت‌ها، نمایشگاه تهران به جایگاه واقعی خود در بازار جهانی دست یابد.
این نشست با امید به برگزاری نمایشگاهی موفق‌تر و پربارتر در مهرماه ۱۴۰۴ به پایان رسید. فعالان صنعت متعهد شدند که با همکاری تشکل‌ها و برگزارکنندگان، مشکلات را رفع کرده و جایگاه نمایشگاه را در سطح جهانی ارتقا دهند.
