برای خروج از بحران صنعت فرش، نیاز به همگرایی است

حسن اخوان صفایی، فعال صنعت فرش ماشینی: در بحث نمایشگاه خارجی وقتی یک ارباب رجوع و خریدار مراجعه می‌کند، تفاوت یک کالای ثابت چند درصد باید باشد؟

بخش عمده ای از مشکلات صنعت فرش ماشینی مان برمیگردد به اینکه فرهنگ کار گروهی ضعیف است. گیر ما جاهایی است که اگر متمرکز شویم شاید بهتر باشد و آن هم بحث همگرایی این صنعت است.

یک کالا یک قیمت بر اساس تعرفه تشکل دارد. ما نمی گوییم همه یک قیمت بفروشند. شرکتی که زحمت می‌کشد و تبلیغات و تحقیقات داشته ، اینکه بگوییم باید قیمت فرشش با شرکتی که هیچ فعالیت و سرمایه گذاری دارد، یکی باشد، عرضم این نیست. ولی یک ابتدا و انتهایی دارد که اگر در تشکل ها به جمع بندی برسیم و امتیاز و تعرفه ها طبقه بندی شود و در یک شرایط مساوی نباید یک فرش سی درصد تفاوت قیمت داشته باشد.

امروز در صنعت فرش ماشینی اگر بخواهند از این بحران و وضعیت موجود این صنعت خارج شود حتما باید این همگرایی پیش بیاید. صنعت فرش ماشینی ما از این مبحث تهی است و این هماهنگی نیست و محصول با قیمت بسیار متفاوت عرضه می‌شود و جز بی اعتمادی خریدار چیزی حاصلش نیست.

تعدادی از شرکتهای تولیدی دورهم جمع شدیم در اصفهان، گروهی تشکیل دادیم که یازده شرکت تولیدی فرش ماشینی بودند. استراتژی که تعریف شد این بود که مجموعه شرکت‌ها بیایند و با یک تفکر واحد در بحث طراحی و پالت و رنگ بندی تولید داشته باشند و بتوانند در برابر خریدارهایی که اضافه تر از ظرفیت تقاضا دارند د رکمترین زمان ممکن محصول بدهیم.

از بدو تاسیس تا زمانی که خارج شدم 5 سال طول کشید. اختلاف آنجایی شروع شد وقتی ما رفتیم در بحث صادرات در بحث طبقه بندی محصول همکارانی بودند که می‌گفتند فرش 500 شانه از نظر بازار یعنی فقط 500 شانه و اینکه دستگاه را جدا کنی درست نیست. از همانجا دیدم ما خوب حرکت نمیکنیم و حقوق خریدار لطمه دار می‌شود و میگفتم باید اطلاعات ما جز به جز کامل باشد.

دیدم این کار سخت است و الزاماتی که لازمه این تفکر جمعی است وجود ندارد و این مجموعه شکل نگرفت با خیلی کارخانجات کاشان هم صحبت کردیم و گفتیم ما میخواهیم عضو گیری داشته باشیم. ولی نتوانستیم بخاطر آن همفکری که نبود و عملا فعالیت آن شرکت پایان یافت.